Hendrika Arnolda van der Woerd, ('Henny'); born in Borne on March 5, 1928 and died February 27, 2019.
Grew up in Borne and lived in Oosterbeek (municipality Renkum) in The Netherlands since 1942.
Married here on December 15, 1949 with the painter Teerink B.J. (Jan) born on November 6, 1926, also a visual artist.
Was a student of the Academy of Visual Arts in Arnhem.
Enameling, any technique, has mainly continued in painting and etching techniques.
Member of 'Punt 62'.
Small, painted portraits in medallions, bracelets, on tea boxes, or silverwork around bottles. An ancient art that flourished in France and Switzerland around the 17th century, but was virtually lost more than a century later.
Henny Teerink (1928) therefore had to learn the technique all by herself. “We did look for literature about it, but there was simply nothing to be found, so then I just started.”
With infinite patience, her husband Jan Teerink adds. “Henny has enormous perseverance. She has experimented and done research for years. There are boxes full of failed miniatures, but in the end she succeeded.”
In short, the technique means that a white enamel layer is applied to a copper plate, which, after baking at approximately 900 degrees Celsius, serves as a base for painting. The portrait is painted on top of this in thin layers with enamel paint, which is mixed with lavender oil. Each layer is followed by a baking process at 550 degrees Celsius, during which the painted surface bonds with the underlayer. Each portrait is fired about fifteen to twenty times.
What was her motivation to 'reinvent' a no longer existing technology? “I saw a picture in a book of such a miniature. I was surprised that you could make something so fine with that coarse enamel,” says Henny Teerink. “It was the challenge for me to try that too.”
One of the first portraits was one of her daughter. “I wanted to have a pendant of that and took it to a goldsmith. When I got it back, it actually wasn't as nice as I had imagined. My husband then encouraged me to take a goldsmithing course. Now I make all the silverware around it myself. But everything in the service of enamel.”
Henny Teerink enjoyed working on collections. For example, she has made miniatures of William of Orange and his four wives and their children. She also has a collection from the Kröller-Müller family and from famous composers.
Hendrika Arnolda van der Woerd, (‘Henny’) ; geboren te Borne (O.) op 5 maart 1928 en is overleden 27 februari 2019.
Is opgegroeid Borne en woonde sinds 1942 in Oosterbeek (gem. Renkum).
Huwde hier op 15-12-1949 met de kunstschilder Teerink B.J. (Jan) geboren op 6 november 1926, eveneens beeldend kunstenaar.
Was leerlinge van de Academie v. Beeldende Kunst te Arnhem.
Emailleert, elke techniek, is vooral in de schilder- en etstechniek doorgegaan. Lid van ‘Punt 62’.
De email miniatuurtjes van Henny Teerink-van der Woerd uit Oosterbeek. Kleine, geschilderde portretjes in medaillons, armbanden, op theedozen, of zilversmeedwerk rond flesjes. Een oude kunst, die rond de 17e eeuw in Frankrijk en Zwitserland tot grote bloei kwam, maar ruim een eeuw later nagenoeg verloren ging.
Henny Teerink (1928) heeft zich daarom de techniek helemaal zelf aan moeten leren. “We zijn wel op zoek geweest naar literatuur erover, maar er was eenvoudig weg niets te vinden”, vertelt de Oosterbeekse. “Toen ben ik gewoon maar begonnen.”
Met oneindig geduld, vult haar man Jan Teerink aan. “Henny heeft een enorm doorzettingsvermogen. Ze heeft jaren geëxperimenteerd en onderzoek gedaan. Er zijn dozen vol mislukte miniatuurtjes, maar het is haar uiteindelijk toch gelukt.”
De techniek komt in het kort hierop neer dat op een koperplaatje een witte emaillaag wordt aangebracht, die na het bakken op ongeveer 900 graden Celsius als ondergrond dient voor het schilderen. Hierop wordt in dunne laagjes het portret geschilderd met emailverf, dat is aangemaakt met lavendelolie. Na elk laagje volgt een bakproces van 550 graden Celsius, waarbij het geschilderde zich met de onderlaag verbindt. Elk portretje wordt zo’n vijftien tot twintig keer gebakken.
Wat was haar drijfveer om een niet meer bestaande techniek opnieuw ‘uit te vinden’? “Ik zag een plaatje in een boek van zo’n miniatuur. Het verbaasde mij dat je zoiets fijns kon maken met dat groffe email”, vertelt Henny Teerink. “Het was voor mij de uitdaging dat ook te proberen.”
Een van de eerste portretjes was er een van haar dochter. “Ik wilde daar graag een hanger van hebben en heb het naar een edelsmid gebracht. Toen ik het terugkreeg, was het eigenlijk niet zo mooi als ik in gedachten had. Mijn man heeft me toen gestimuleerd een cursus edelsmeden te volgen. Nu maak ik alle zilverwerk eromheen zelf. Maar alles in dienst van het email.”
Henny Teerink werkt graag aan collecties. Zo heeft ze miniatuurtjes gemaakt van Willem van Oranje en zijn vier vrouwen en hun kinderen. Daarnaast heeft ze onder meer een collectie van de familie Kröller-Müller en van beroemde componisten.
